Porto Kayio – Peloponnesos

Helemaal aan het uiterste zuidpuntje van de Peloponnesos ligt een mooie beschutte baai om te ankeren. We zijn daar zeilend naar toe gevaren en hadden de muziek lekker hard aan. Er was toch niemand die daar last van zou hebben. Om half 3 waren we ter plekke en het zag er inderdaad mooi en indrukwekkend uit.

De hoge bergen rondom de baai waren voorzien van een aantal kleine dorpjes, zo klein dat je het bijna nederzettingen zou noemen. Hoe verder we de baai in kwamen hoe gezelliger het werd. Aan het eind van de baai was namelijk een strandje met een aantal tavernes waar mensen gezellig op de terrassen zaten te eten. Wij hadden het plan om daar in de avond ook te gaan eten. Ondertussen hebben we lekker gezwommen en ons anker geïnspecteerd om er zeker van te zijn dat het goed ingegraven was.

Ondertussen kwamen er vanaf de hoge bergen rondom de baai steeds sterkere valwinden met hele harde vlagen. Wij dachten dat de wind wel zou afnemen als de zon onder was gegaan. Helaas was dat niet het geval dus hebben we toch aan boord gegeten. De vlagen waren enorm hard met uitschieters naar 30+ knopen. Dus besloot Hanjo tot middernacht ankerwacht te houden. Uiteindelijk werd het pas na 01:00 uur een beetje rustiger en konden we nog een paar uur slapen. De volgende ochtend waren we om half 7 wakker en hebben na het douchen en ontbijten de baai verlaten op naar een plaats waar we aan een kade konden afmeren.

 

Passion spreuk: “Wanneer alles tegenzit en het lijkt of je het geen minuut langer volhoudt, geef dan vooral niet op, want dat is precies het moment dat het tij zal keren.”