De volgende ochtend gingen we rond 09:00 uur op weg naar een ankerbaai waar je uitzicht hebt op de Etna. Het eerste stuk ging voorspoedig, we hebben lekker tussen de 6 en 8,5 knoop kunnen zeilen. Maar gaandeweg werd de zee steeds hobbeliger en de deining en de golven rolden zo de baai van Taormina in waar we zouden ankeren. Dat was geen goed idee, want dan wordt het weer zo’n nacht waarbij je vrijwel zeker uit je bed rolt. Dus besloten we om een haven verder te varen, zodat we op een mooi beschut plekje konden liggen. Dit is een baai met uitzicht op de Etna vulkaan.

 

Maar de zee werd steeds hoger en er brak een bout uit de giek waarmee onze neerhaler op de giek was gemonteerd. Dat was vervelend, want de giek rustte nu tijdens het zeilen op de bimini. Omdat de golfhoogte toenam konden wij op dat moment niets doen om het te verhelpen. Een uur later was de zee wat rustiger en konden we de grootzeilval aan de achterkant van de giek bevestigen zodat de giek weer boven de bimini kon bewegen.

 

De rest moesten we in de volgende haven repareren, dat is uiteindelijk Cantania geworden. Daar liggen we nu in een verenigingsjachthaven vrij dicht bij de stad. Inmiddels hadden we 53 mijl gevaren en besloten om de volgende dag ook te blijven liggen. ’s Avonds zijn we de stad ingelopen en waren verrast door de prachtige gebouwen maar hadden geen fototoestel bij ons. We zijn er uiteraard nog even voor terug gegaan om toch een impressie van het stadje te kunnen laten zien.

 

Passion spreuk:

“Voor nieuwe dingen moet je ruimte maken.”