Vrijdag 25 augustus
Vanaf vandaag mag ik 6 dagen lang het Hanjo & Marjon-gevoel ervaren. Het leven op een zeilboot in de Middellandse zee bevalt hen uitstekend. Het was voor mij best spannend omdat ik niet precies wist waar ik naartoe moest, dat appte Hanjo mij pas toen ik in Mallorca geland was. Ik liet de taxichauffeur de locatie op de printscreen zien en hij bracht mij keurig naar een straatje vlakbij het strand van El Arenal. Daar liep ik dan met mijn koffertje op het strand! Gelukkig zag ik Hanjo en de dinghy al snel en ging ik met de ‘water-taxi’ naar de Passion waar Marjon al stond te zwaaien. Wat een superleuke aankomst was dat. We lagen in een mooie baai en hebben die avond aan boord gegeten en natuurlijk heerlijk gezwommen. Het was voor mij een hele nieuwe ervaring zo’n huis op het water, ik had de neiging om naar de wal te gaan om daar te eten en te slapen.
Zaterdag 26-8
De ochtend aan het anker in een baai op Mallorca begint natuurlijk al vroeg met een duik in het heerlijke en blauwe water. Marjon werd aangevallen door een grote bruine kwal maar gelukkig kon ze heel snel op de boot klimmen, wat een eng beest was dat! Na het ontbijt zagen we een grote groep mensen op het strand staan, allemaal deelnemers van een zwemwedstrijd. Toen Hanjo en Marjon boodschappen gingen doen was ik alleen op de boot, wat een rust komt er dan op je af! Hierna gingen we op de zeilen langs de kust naar het oosten van het grootste eiland van de Ballearen. Af en toe moest de motor aan omdat de wind wegviel maar dat mocht de pret niet drukken. Onderweg zagen we allemaal rots woningen en prachtige witte rotsen. We wilden eigenlijk naar Cala Pi maar die inham was te smal, uiteindelijk kwamen we terecht in Colonia de Sant-Jordi. Een brede baai met twee witte stranden, schitterend blauw water en achter de baai een zoutwinning. Colonia de Sant-Jordi werd ’s avonds al snel door ons omgedoopt in Duitse Kolonie en we moesten moeite doen om een tapas restaurant te vinden. Gelukkig zijn er dan Hanjo en zijn Tripadvisor. Vanaf de wal met de dinghy terug naar de boot was ook nog wel een dingetje omdat er rotsen in de baai lagen maar onze handige skipper bracht ons veilig terug naar de Passion.
Zondag 27-8
De dag begon weer vroeg met een duik in het water en Marjon en ik hebben een aantal rondjes om de boot gezwommen. De zon was mager maar de deining (swell) op zee niet. Helaas was ik een beetje misselijk maar gelukkig maakte Hanjo alles goed met zijn Nederlandse muziek. Ik weet niet wat ik erger vond: de muziek of het nare gevoel in mijn maag. Met de dolfijnen zat het ook tegen, we kwamen er geen een tegen. ’s Middags kwamen we aan in Cala Portopetri een brede baai met verschillende inhammen met de mooiste huizen aan het water. We kregen van de marineros een boei in een rustig stukje toegewezen en ik keek mijn ogen uit, wat was het daar mooi. Men had trappetjes in de rotsen uitgehouwen om zo het water in te gaan of er hingen trapjes aan de rotsen. Ook waren er twee strandjes en Marjon en ik zijn er naar een toe gezwommen. Voor Hanjo was dit te ver zwemmen, hij kwam ons met de dinghy op het strand ophalen. Portopetri heeft een mooie haven en een goed restaurant dat op plek 81 van 5217 in Spanje staat. We hebben daar verrukkelijke paella gegeten.
Maandag 28-8
Na het ontbijt en het zwemmen gingen we op weg naar Porto Colom. Onderweg voeren we langs de goudkust van Mallorca met ook nog eens mooie rotsen, je kijkt je ogen uit. Omdat we maar zo’n 7 mijl af moesten leggen, hebben we niet gezeild. De binnenkomst in dit pittoreske plaatsje was weer indrukwekkend met een brede baai met mooie huizen en veel groen. Voor de afwisseling liggen we in de haven aan de steiger. Onze naaste buren zijn Engels/Iers en we hebben al snel contact. Zij varen al vijf jaar samen over het Middellandse zeegebied en gaan de volgende dag ook naar Porto Cristi. Het is maandag-wasdag dus Marjon en ik gaan zwaar bepakt op zoek naar de wasserette. Gelukkig zijn er terrasjes in de buurt waar we al wachtend van een glaasje sangria genieten. Ook dat is het Hanjo & Marjon-gevoel. Als we later bij de boot terug zijn, komt er een charterboot met Duitsers aan en Hanjo kan maar net voorkomen dat ze tegen de Passion aanvaren. Even later komt er weer een charterboot met Spanjaarden aan en tot hilariteit van Hanjo varen zij met hun schroef in de mooringslijn van onze buren. Ja je maakt wat mee hoor! Omdat het de feestdag San August was, waren de (weinige) winkeltjes gesloten. Wel kwamen er een paar vreemde bootjes de haven binnen die Marjon en ik van dichtbij hebben bekeken. Ze leken op boten van tuinmannen met kleine blokken met struiken erop. Geen idee waarvoor ze dienen.
Je ziet in Mallorca trouwens veel kleine vissersbootjes, ze zien er heel ouderwets uit en sommige Spanjaarden hebben ze omgebouwd zodat ze er ook op kunnen slapen. Nog even over de buren in de haven, zij varen rond met hun Labrador en hun kat. Zo leuk want de kat blijft alleen achter als ze bijvoorbeeld de stad in gaan en ze gaat dan zelf op onderzoek uit. Je wilt niet weten met welke enge beesten ze is thuis gekomen! ’s Avonds eten we aan wal, omdat we niet met de dinghy moeten varen, betekent dit dat Marjon en ik met droge kleren aan tafel kunnen. Want om Hanjo z’n woorden te gebruiken: hoe harder je vaart, hoe minder nat je wordt!
Dinsdag 29-8
Geen ochtendzwemmen want dat zou te gevaarlijk zijn in de haven. Onze Ierse buurvrouw vertelt dat er een markt is dus die gaan we nog even verkennen. De zee op weg naar Porto Cristo is heerlijk kalm en ook vandaag hebben we maar een kleine afstand te varen. Helaas hebben we nog steeds geen dolfijnen en of zwaardvissen gezien. Als laatste redmiddel roepen Marjon en ik ze aan door met lepeltjes in de koffiemokken te klingelen. Het is maar goed dat Hanjo moest varen en geen video kon maken want het zag er belachelijk uit en het had ook geen resultaat. Wat we wel zagen waren hoge rotsen met grote grotten erin. Na een uur varen kwamen we aan in Porto Cristo waar onze buren van de dag ervoor al een plaatsje naast hen in de haven vrij hadden gehouden. Porto Cristo is overdag erg toeristisch. Dit komt niet op de laatste plaats door de enorme glass bottom boten die er een aantal keer per dag aanleggen. Tegenover onze boot lag de schitterende boot van tennisser Nadal, wat een plaatje was dat. Pal naast de aanlegplaats was een mooi strand waar we konden afkoelen. Marjon en ik zijn naar de rotsen gezwommen maar we durfden ze niet te beklimmen omdat we geen waterschoenen aan hadden. Later in de middag zijn we het centrum gaan verkennen en uiteindelijk bij Hollanders met een X-boot (sorry voor de kenners als ik iets in de naam vergeet) belandt voor een wijntje. Zij hadden leuke tips voor Hanjo en Marjon. Ook mijn laatste avond in Mallorca werd afgesloten in een superleuke tapas bar, ik weet niet meer welke plek dit restaurant in Tripadvisor heeft behaald maar hij stond vrij hoog. Al van de avond nagenietend kwamen ook onze buren voor een drankje bij ons aan boord, erg gezellig.
Woensdag 30-8
Al vroeg in de ochtend brengen Hanjo en Marjon mij naar de opstapplaats voor mijn bus naar het vliegveld. Hiermee is een fantastische ervaring afgesloten. Het is maar goed dat ik veel foto’s en filmpjes gemaakt heb want ik heb zoveel indrukken opgedaan en vond echt alles geweldig.
Bedankt Hanjo en Marjon voor jullie gastvrijheid en gezelligheid. Ik heb genoten!
Leave A Comment