Vanaf Santa Pola op weg naar Villajoyosa

 

Ik neem het blog weer van Jim over en was erg blij zowel met Monique als met Jim als gastbloggers voor deze website. Leuk dat zij beiden jullie een kijkje wilden geven vanuit hun beleving van een aantal dagen aan boord van de Passion. We hebben net afscheid genomen van Denise en Jim bij de taxi die ze van Santa Pola naar de luchthaven van Alicante bracht. De luchthaven is een kwartiertje rijden dus dat is lekker dichtbij.

Omdat het nog steeds erg warm was gooiden wij de trossen los op weg naar Villajoyosa. Onderweg kreeg ik een appje van Denise dat ze inmiddels achter de douane, met uitzicht op zee, zaten te wachten tot ze konden instappen. Ik liet haar weten dat wij bijna voor de luchthaven op zee waren. Het was erg stil op zee dus voor hen gemakkelijk om na een tijdje te ontdekken welke boot de Passion was. En ja hoor ze zagen ons varen, dat was grappig. Een half uurtje later zagen we vanaf de kust van Alicante een boot met hoge snelheid op ons af varen. Eerst dachten we dat het de douane zou kunnen zijn, maar het bleek al snel een boot van Guardia Civil te zijn.

Ze kwamen bij ons langszij en vroegen waar we vandaan kwamen en wat onze bestemming was en daarna groetten ze ons en gingen er weer met gezwinde spoed vandoor om andere boten op zee te spotten. De tocht ging verliep verder voorspoedig en onderweg zag Hanjo vlakbij onze bestemming een prachtig klein baaitje waar hij wilde kijken of we daar konden overnachten. Eerst dacht ik nog wat jammer ik had graag de veelkleurige huisjes waar Villajoyosa om bekend staat willen zien, maar deze mooie baai was te aanlokkelijk om door te varen. In de baai waren wat mensen met honden op de kant en een groep mensen die daar hun tentjes gingen opzetten. Toen bleek dat het anker goed in de grond zat, was het voor ons tijd om in het water te duiken. Het water is door de hoge temperaturen die hier de afgelopen twee maanden dagelijks tussen 30 en 36 graden lagen ook warm, maar nog net dat je ervan opfrist als je erin duikt. We zagen ook wat mensen in de baai snorkelen en er was een man die vanuit zijn huis aan deze baai zag dat er een zwarte bak in het water dreef. Hij is er heen gezwommen, maar toen hij er bijna was zonk de bak naar de bodem. Op de terugweg kwam hij dit aan ons vertellen. Hij had de bak in zijn tuin willen gebruiken als bloembak, maar hij was ervan overtuigd dat de bak wel een keer zou aanspoelen op het strand, mogelijk het strandje in de baai. Wij hopen het voor hem maar de kans is klein.

De zonsondergang was prachtig en we hebben getracht dit zo mooi mogelijk vast te leggen. Na het eten zaten we aan de koffie en zagen in het donker een paar blauwe en groene lichtjes naar ons toekomen. Dit bleek een groep kanoërs te zijn die ook in dezelfde baai in de tentjes gingen overnachten.

 

Cabo Moraira

Al vroeg werden we wakker en besloten nog even te gaan snorkelen bij de rots in de baai. Onderweg zagen we mooie scholen van verschillende soorten kleurrijke vissen. Bij de rots aangekomen waren er meer mensen aan het snorkelen, maar zij bleken ook te vissen met harpoenen. Dat vond ik niet fijn dus zijn wij terug naar de boot gegaan voor het ontbijt. Na het ontbijt gingen we van deze baai naar de ankerbaai van Moraira. Onderweg hebben we geluisterd naar Costa Blanca Radio, een Nederlandstalige zender met vooral gezellige dance classics. We hadden graag met Jim in de baai van Moraira willen liggen omdat hij hier familie heeft wonen, maar dat is helaas niet gelukt binnen de tijd dat ze bij ons aan boord waren.

De Costa Blanca is zo genoemd omdat de kust zulke mooie witte zandstranden had. Dat is niet voor iedere plaats van toepassing, want over het algemeen is de kust veelal volgebouwd. De meeste kapen zijn vrij hoog en lastiger te bebouwen en daar tussenin is het schrikbarend zo veel hoogbouw er te zien is. Het plaatsje Villajoyosa is daarop een uitzondering. Hier vind je nog het oude stadgedeelte met prachtige gekleurde huisjes, weliswaar aangevuld met wat hogere bebouwing. Maar als je dan de volgende plaats Benidorm tegenkomt dan zijn daar over het algemeen alleen super hoge gebouwen, waarvan sommigen in New York niet zouden misstaan. De andere plaatsen langs de kust hebben soms wat minder hoogbouw en hier en daar toch ook wel torenhoge bebouwing. De baai van Moraira is zoals meerdere baaien onderweg heel anders. Daar vind je veel huizen die tegen de rots zijn gebouwd met prachtig uitzicht op zee. Wij ankerden in de baai met heel veel andere boten, voornamelijk motorboten variërend van een klein visbootje tot een gigantisch jacht met personeel. De zeilboten waren duidelijk in de minderheid. Iedereen was wel iets op, met of in het water aan het doen zoals zwemmen, snorkelen, met rubberboten varen, zeilen, kanoën en op de jetski’s van de baai aan het genieten. Kortom het leek wel een watersport walhalla bij elkaar. Maar rond 19:00 uur kwam daarin verandering. Van de 30 boten die deze dag hier hadden doorgebracht gingen er 27 weer terug naar de haven en uiteindelijk lagen wij met nog 2 andere boten en was het heel rustig in de baai. De wind was gaan liggen en de temperatuur was aangenaam geworden. Een mooie afsluiting van een heerlijke dag!

 

 

 

Denia

Ook de volgende ochtend waren we al vroeg het water in gedoken en daarna een warme douche in de kuip om het zoute water weer af te spoelen. Na het ontbijt gingen we anker op naar onze volgende bestemming Denia. De kust was werkelijk prachtig met hele hoge bergen in het achterland en aan de kustlijn leuke plaatsjes waar de hele massale hoogbouw gelukkig ontbrak. Op de rotsen van de kapen en in de bergen waren prachtige huizen gebouwd vrijwel allemaal met uitzicht op zee, maar ook op de kustlijn zelf. De trip naar Denia liet ons met nog veel meer prachtige ankerbaaien kennis maken. Het was leuk om te zien dat bij elke kaap de baaien druk bezet waren met boten die voor anker lagen. Spanjaarden zijn ook liefhebbers van hard varen in een motorboot en op de jetski’s. Tijdens onze zeiltocht werden we regelmatig verrast door groepen jetski’s en hele grote motorjachten die ons vol gas met gezwinde spoed voorbij gingen. Als je zelf door weinig wind niet heel snel vooruit komt heb je van de golven die hierdoor ontstaan best veel last, zelfs met een zware boot als die van ons. Maar we hebben toch tot net voor onze bestemming lekker kunnen zeilen en liggen nu op een mooie plek in Denia Marina.