Mazagon

’s Ochtends vroeg vertrokken we met bestemming Mazagon. Onderweg nog geprobeerd te vissen, maar geen resultaat helaas. Met een bakstag windje liepen we daar met 9 tot 10 knopen naar toe. De haven is groot met maar liefst 647 ligplaatsen allen voorzien van een zijsteiger. Alleen de bezetting van de ligplaatsen was circa 20%, dus een groot gedeelte van de haven was leeg. De voorzieningen waren prima en zijn restaurants met een leuk terras. Deze plaats was groter en drukker dan onze vorige bestemming. We besloten om hier een paar dagen te blijven liggen. Hanjo en Emile gingen in de dichtbij zijnde stad Hueva een auto proberen te boeken. We wilden namelijk de volgende dag naar Sevilla, dat op ongeveer 100 kilometer afstand was. En de dag daarna weer naar Faro om Emile en Elena naar de luchthaven te brengen. Uiteindelijk is dit gelukt.

Toeren door Andalusië

Hanjo en Emile vertrokken de volgende dag met de bus naar Hueva om de auto op te halen. Daarna zijn we via de nationale wegen richting Sevilla gereden. Onderweg hebben we nog een bezoek gebracht aan het natuurpark Doñana, het grootste natuurpark van Europa. Prachtig met waterrijke gebieden waar vogelsoorten als de ooievaars, de roze flamingo, reigers en uiteraard veel soorten meeuwen hun broedplaats hebben. De ooievaars maken hun nest ook op hoogspanningsmasten. Dat hebben we langs de weg heel vaak gezien. De eerste plaats die we tegenkwamen was El Rocio een dorp met zo’n 2.000 inwoners dat met Pinksteren wordt bezocht door duizenden pelgrims uit Europa maar voornamelijk uit Andalusië.

Het festival heet “Romeria de Rocio” en is het grootste festival van Spanje ter ere vqn de Maagd van Rocio. De kerk  en de kapel waren imposant en het dorpje was gebouwd in Western stijl, je zou er zo een film kunnen opnemen.

Heerlijke tapas gegeten in Aznacazar en toen door naar Sevilla. Daar hebben we de belangrijkste hoogtepunten van de stad bekeken zoals het Koninklijk Paleis, de Kathedraal Maria de la Sede, Plaza de España en Toro del Oro en hebben we gewandeld in het centrum en de wijk Santa Cruz bezocht.

Daarna gingen we terug richting haven, maar eerst nog wat boodschappen doen. Dat was wel makkelijk met de huurauto.

 

Met de auto naar Faro

De vlucht van Emile en Elena ging pas laat weg, dus we hadden nog ruim de tijd om nog een leuke tocht te maken in de richting van Faro. Wij besloten om nu met de auto naar de grensrivier te gaan, omdat we deze zeilend niet konden bereiken door de diepgang van de boot. We hebben gekozen voor de Portugese kant van de rivier met het stadje Vila Real de Santo Antonio.

Een heel leuk stadje met gezellige winkelstraten en mooie pleinen en een mooi haventje. Daarna zijn we richting Faro gereden en hebben met elkaar nog lekker op een terras met uitzicht op de landingsbaan iets gedronken en daarna moesten wij snel weer 180 kilometer terugrijden omdat de auto moest worden ingeleverd en wij de bus van 19:00 uur in Hueva moesten halen omdat we dan een snelle busverbinding zouden hebben. Helaas bleek dat niet het geval dus kregen wij een zeer uitgebreide indruk van het agrarisch boeren zoals landbouw en groententeelt in de omgeving van Hueva. Er zijn veel mensen uit het buitenland die op de verschillende bedrijven en in de kassen werken. Uiteindelijk waren we rond 20:30 uur weer op de boot. Vlakbij de haven is ook een bushalte. Dat is wel handig om te weten, het scheelt een stuk omhoog lopen naar het dorp.