Na twee dagen in de mooie baai Ormos Kojnorufa te hebben gelegen is het weer tijd verder te gaan. De wind is goed verwachting 3-4 uit W/NW  richting, prima voor een mooi ruim rak naar Palermo (Albanië)

En wind stond er zeker, het begon met een windje 4 maar werd al spoedig windkracht 7 en al surfend op een ruige zee de ruim 40 NM afgelegd.

We moesten het doen met 1 rif in het zeil, rif 2 zat verkeerd en we konden helaas niet verder reven, jammer dan, dan maar met het handje sturen en flink opletten.

Palermo is een ietwat verstopte baai waar we achter een kasteel aan een hoge betonnen kade konden aanleggen. Heerlijk beschut voor de harde wind die buiten aan het blazen was.

Gelukkig was er naast alle lokale boten nog net een plekje voor ons. Ik was al lang blij, want de baai ligt omringd met hoge bergen goed voor stevige katabanische winden in de avond en nacht. Ankeren is dan minder goed voor de nachtrust.

Er was een strandje met een restaurant erbij, we gingen ’s avonds in alle rust daar eten en toen kwamen de valwinden…alles werd van de tafels geblazen. Heel jammer maar goed voor een snelle hap.

Terug aan boord werden we verrast door een lichtshow vanuit het slot, dat intrigeert voor verder onderzoek.

De volgend ochtend hebben we het “Castle of Ali Pasha of Tepelana“ (alleen de naam al) maar eens bezocht en het is een bezoekje wat de moeite waard was, het ziet er nog behoorlijk intact uit (na restauratie). Er worden wekelijks concerten gehouden vandaar de lichtshow.

 

 

Ondertussen waren we volledig “out of stock” en moesten we nodig door naar een plaats met tenminste een supermarkt, dus Sarande was de volgende bestemming.

Onderweg werden we nog getrakteerd op een prachtige dolfijnenshow, ze hadden er weer zin in om hun kunsten te laten zien.

Bij Sarande aangekomen gingen we eerst in de baai ankeren in opdracht van “port control”, In de kleine haven met maar liefst 4 plekken voor jachten was uiteraard geen plaats.

In Albanië heb je een agent nodig voor het afhandelen van de formaliteiten, Jelja Serani onze agent ging gelijk voortvarend te werk, regelde een plek in de haven voor ons en ook direct een huurauto voor de volgende dag. We wilden tenminste eenmaal het binnenland in voordat we in Sarande zouden uitklaren en doorgaan naar Griekenland.

 

Sarande is een boven verwachting mondaine vakantieplaats waar het zeer druk was met toeristen. Je ziet hier dat het land flink de tijd aan het inhalen is, werkelijk overal worden hotels en appartementen complexen gebouwd.

’s Avonds varen de “piratenschepen” kleurrijk verlicht met vooral keiharde muziek met hun gasten tussen de geankerde boten door, blij dat we aan de kant lagen.

We waren al lekker vroeg wakker om 5.30 uur toen de veerboten op 2 meter naast onze boot met een vreselijke herrie hun motoren starten. Als hij dan ook nog met zijn anker vastzit en een duiker te water moet is er van slapen geen sprake meer.

 

Onze laatste dag in Albanië was een tour door het binnenland, allereerst naar Butrint helemaal in het zuiden van het land. De overblijfselen van een romeinse stad uit de 4e eeuw voor Christus. We waren verrast hoe groot het was en ook hoe best wel goed bewaard. In ieder geval eens wat anders dan de Griekse tempels die we al bij bosjes hebben bezocht.

 

Na Butrint op naar Gjirokastra, een stad op de world heritage lijst. Alleen onze agent had een nieuwe weg met een veel snellere route aanbevolen waar onze google navigatie eigenlijk geen raad mee wist. We kwamen na een lange klim van meer dan een uur ergens hoog in de bergen uit in het niets waar de weg ophield. Dat was niet goed dus.

Weer dezelfde weg terug en uiteindelijk komen we in Gjirokastro maar lopen hopeloos vast in de smalle stijle straatjes waar keren onmogelijk was. We waren er wel klaar mee, dan maar even niet. Dus vertrouwen op Google is niet alles daar.

We hebben onze reis voortgezet naar de “Blue eye” een meer dan 50 meter diepe bron waar je van bovenaf helemaal naar de bodem kan kijken. Het was wel een beetje de toeristen trekker, stervens druk, maar daar aangekomen was het wel mooi het even te bekijken.

De dag vorderde snel, we moesten weer terug naar de boot. Ondertussen hebben we wel genoten van de ontzettend ruige natuur, de enorm hoge bergen en grote rivieren. Maar grote afstanden rijden in dit land blijft een uitdaging op de wegen.

 

Ons plaatje Albanië was voor nu wel compleet. Ze hebben zeer beperkte infrastructuur voor jachten en daarmee kan je maar op een paar plekken je boot neerleggen voor de nacht.

Door naar Corfu, het lijkt inmiddels te liggen in Italië maar het is toch echt Griekenland. Het is augustus, alle Italianen vieren vakantie en hebben west Griekenland overgenomen. Overal zijn Italianen….

 

We maken een stop vlakbij Kerkira stad bij de “Lidl ankerplaats”, waar we met onze dinghy een niet zo fris ruikend riviertje opvaren om vlak bij de Lidl aan te kunnen leggen. Eindelijk konden we weer normaal fourageren. Met een Dinghy tot aan de rand gevuld met boodschappen zijn we weer terug gevaren.

Inmiddels zijn we aangekomen op Paxos in het plaatsje Gaios. We hebben geluk dat het zaterdag ochtend is en er geen charters zijn dus vinden we een plekje. Gaios is zeer de moeite waard, wordt wel overdag overspoeld met vakantiegangers uit Parga, maar dat wordt vanavond vast een stuk rustiger!

 

Stay tuned!