Na twee dagen het stadje Bonifacio te hebben verkend, zijn we naar Porto Vecchio 26 mijl langs de oostkust naar het noorden gevaren. We hadden de fok uitgerold en het waaide zo’n 20 knopen dus we liepen met een lekker gangetje naar de Capo Pertusato. Vlak voor deze kaap ligt het Ile Saint-Antoine. Even verder de zee op zagen we de Lavezzi eilandjes en Ille de Cavallo liggen. We zijn er niet naar toe gevaren omdat het daarvoor te hard waaide. Dit gebied kunnen we beter bezoeken als het water wat vlakker is, zodat je alle rotspunten die nauwelijks boven het water uitsteken ook kunt zien.

 

Het begon steeds harder te waaien, het liep op tot windkracht 7 met uitschieters naar 8,  dus lieten we de verschillende baaien aan ons voorbij gaan en besloten naar Porto Vecchio te varen. De haven ligt in een diepe baai en je kunt er lekker beschut liggen. Rondom de oude stad bovenop de rots is door de Genuesen een vestingmuur gebouwd. Vanaf de haven ben je in een kwartier boven in de oude stad. Weliswaar een steil voetpad naar boven, maar des te makkelijker loop je weer naar beneden op de terugweg. De oude stad is heel gezellig met leuke terrasjes en pleinen en ook mooie straten en doorkijkjes. Vlak voor de stadspoort is een punt waar je heel een heel mooi uitzicht over de haven en de baai hebt. We zagen onze boot vanaf daar ook liggen in de haven, een grappig gezicht. In de oude stad vind je winkeltjes met aparte handgemaakte tassen en andere Corsicaanse attributen en vooral ook veel decoratieve items voor in huis zijn daar verkrijgbaar. Het was er gezellig druk, nog niet overvol zoals dit in de zomermaanden waarschijnlijk het geval zal zijn.

In de twee dagen dat wij in Vecchio waren zijn we een paar keer naar de oude stad gegaan omdat het er heel gezellig is. We hebben gegeten in een restaurantje op een terras en van daaruit was de haven en onze boot ook te zien. Wat hadden we een mooi uitzicht op de prachtige baai en de omgeving, echt aan te raden om een van deze restaurantjes te kiezen voor een diner. Je kunt het al zien als je langs loopt dan kijk je naar binnen en ziet de terrasjes vanzelf. Toen we terug waren bij de boot konden wij ook vanaf onze boot deze restaurants herkennen.

De tweede dag maakten we ook kennis met het onweer op dit eiland. Het ging flink te keer en we zagen de bliksemflitsen recht boven ons met daaropvolgend de enorme klappen en de zwarte wolken die erbij horen. Op dat moment waren we blij dat we met deze grote bui veilig in de haven lagen. Het heeft een paar uur geduurd voordat het allemaal weer over was. Zoals jullie kunnen zien is er ook een tweemaster waarschijnlijk in een onweersbui van anker geslagen en op de rotsen terecht gekomen. Het bergen van de boot is vermoedelijk te duur of te lastig uit te voeren, dus laten ze de boot daar maar liggen.

Passion spreuk: 

“Snijd niet door wat je kunt ontknopen.”