Nu we toch in Napels waren en we allen Pompeï wilden zien, zijn we daar met de trein naar toe gegaan. De aansluiting van de treinen is niet zo goed geregeld als in Nederland, maar we zijn er toch gekomen.
Op 24 augustus 79 n.Chr. is door een uitbarsting van de Vesuvius het leven van de inwoners van Pompeï ineens stilgezet. De inwoners en de gebouwen in de stad werden onder een laag as en puin als het ware geconserveerd. Hierdoor zijn de gebouwen en de slachtoffers die onder deze laag terecht waren gekomen door wetenschappers in redelijk goede staat opgegraven.
De stad had destijds 20.000 inwoners, waarvan er ongeveer 2.000 zijn omgekomen. Het is bekend dat er ook al dagenlang aardbevingen gevoeld waren. Daaruit wordt geconcludeerd dat de meeste inwoners van de stad al waren gevlucht.
In 1748 werd Pompeï toevallig ontdekt. De opgravingen zijn begonnen in 1755 door Karl Weber en in 1860 overgenomen door Giuseppe Fiorellie, de archeoloog die op het idee kwam om gips te gieten in de holtes van de versteende aslaag. Hierdoor konden we de afgietsels van mensen die de uitbarsting niet hadden overleefd in Pompeï nog zien. Dat was heel indrukwekkend.
Door de prachtige restauratie van de gebouwen, straten en arena’s krijg je als bezoeker een goede indruk van de stad voor de uitbarsting die inmiddels al 1939 jaar geleden heeft plaatsgevonden. Wij hebben er een aantal uren doorgebracht om deze bijzondere stad te bewonderen.
Bron: Geschiedenis beleven
Passion spreuk:
“Kiezen vanuit het hart geeft energie.”
