Isa Giannutro is het op 1 na kleinste eiland (3 vierkante kilometer) van de Toscaanse archipel met een ovale baai waarin goed geankerd kan worden. Het is er dieper dan in de baaien van de meeste eilanden daar, dus we hebben flink veel ketting gezet om zeker te weten dat we goed bleven liggen. Overdag hebben we gezwommen en gesnorkeld, maar er was niet veel variatie in de vissen te bespeuren en wij hadden het idee dat de baai wellicht ooit een krater is geweest omdat de rotsen daar direct stijl naar beneden lopen. De bodem is van zandgrond met weinig begroeiing.

In de namiddag hebben we een wandeling over het eiland gemaakt en zijn naar boven geklommen om daar van een aantal prachtige uitzichten te kunnen genieten over de baai en de rest van het eiland. Er staat uit de 2eeeuw een Romeinse “Villa Domizia” op het eiland. Maar gezien het feit dat het rond 18:00 uur nog heel warm was, zijn we toch niet helemaal bij de villa aan de andere kant van het eiland gekomen. Je kunt ook nog naar de rode vuurtoren lopen, die aan dezelfde kant van het eiland te vinden is.

Er wonen 102 vaste bewoners en er is een winkeltje waar de primaire boodschappen verkrijgbaar zijn. Er zijn een aantal logeeradressen en kleine hotelfaciliteiten. Dagelijks zijn er meerdere veerdiensten tussen Giannutri en het vaste land. Wij vonden het een mooi, nog ongerept en authentiek eiland en zeker de moeite waard om daar een dag door te brengen.

Passion spreuk:

“Leeftijd is niet belangrijk, maar wat je met die jaren hebt gedaan wel.”