Nadat we de auto de volgende ochtend hadden ingeleverd zijn we op weg gegaan naar een mooie ankerbaai. Het was een afstand van 31 mijl en deze hebben we lekker gezeild. We kwamen bij de baai aan en er was gelukkig nog ruimte voor ons om te ankeren. Het water was zo mooi turkoois dat we ons toch wel in de blue lagoon waanden. Geweldig om te zwemmen en even de duikbril te pakken om naar het anker en de vissen te kijken. Helaas waren er op dat moment weinig vissen, maar ons anker had zich prima in de grond gegraven. Dat checken we altijd wel even. Dat is een dingetje van mij omdat ik zeker wil weten dat we niet van anker zullen gaan.

We hebben daar lekker een paar keer een duik genomen in dat mooie bijna “Caribische” water. Het ziet er naar uit dat er een Meltemi verwacht wordt, dat is een sterke droge wind die in de zomermaanden over de Egeïsche zee waait. Het is een Noorderwind en waaiert in het zuidelijk deel uit over een gebied tot aan de Peloponnesos, Kreta en de eilanden van de Dodekanesos. Daarna gingen we kijken wat onze volgende bestemming zou worden. En dat werd de plaats Monemvasia. Onze Engelse en Franse buren uit de haven van Yithion lagen ook naast ons in de baai en gingen de volgende dag naar dezelfde bestemming als wij. In deze haven zijn niet veel passanten ligplaatsen dus iedereen die deze bestemming had gekozen vertrok de volgende ochtend vroeg om nog voor een ligplaats in aanmerking te kunnen komen.

 

Monemvasia – Peloponnesos

Wij waren om 06:45 uur vertrokken naar Monemvasia en kwamen bij de eerste kaap Akmaleas, die gevreesd wordt door de sterke valwinden die zich daar kunnen ontplooien. Wij hadden onze fok ingedraaid en ineens kwamen daar de valwinden en hadden we vlagen van 20 knopen dat hield een half uurtje aan en toen we de kaap helemaal voorbij waren was dit terug gelopen naar 12 knopen. Omdat we toch op tijd in de haven wilden zijn hebben we met de motor de snelheid rond 7 knopen gehouden.

We waren rond 10:30 op onze bestemming en werden verrast door de prachtige oude stad die we vanaf het water op de rots zagen liggen. De rots lijkt op de rots van Gibraltar maar dan de kleine versie. Het is een eigenlijk een schiereiland dat via een weg is verbonden met de haven en het stadje van Monemvasia. Er was nog ruimte aan de kade in de haven, dus wij hebben deze ligplaats gekozen met prachtige uitzicht op de rots en de oude stad. Ook in deze haven zwemmen twee schildpadden die regelmatig even hun kopjes boven het water uitsteken zodat we weer kunnen zien waar ze zijn. De haven biedt een goede beschutting tegen de Meltemi.

Al vroeg vertrokken wij de volgende ochtend met de pendelbus vanaf de oude haven naar de oude stad Monemvasia. Het busje bracht ons voor 1,00 euro naar de ingang en komt elk half en heel uur de passagiers weer ophalen. Dat was fijn want in de oude stad moet er nog heel wat geklommen worden voordat je op het hoogste punt van de stad op de rots staat. Ik had mij niet gerealiseerd dat er daadwerkelijk serieus geklommen moest worden dus had ik sneakers aan terwijl ik beter mijn wandelschoenen had kunnen dragen. De stenen zijn op sommige plekken erg glad doordat er in de loop der jaren veel over gelopen is. Ik zag ook Japanse dames die de rots heel voorzichtig beklommen met plateauzolen aan. Toen werd duidelijk dat goede schoenen heel handig zijn. Boven op de rots was het genieten van de bijzonder mooie vergezichten en de oude stad met mooie pleinen en straatjes onder je.

We hebben op het grote plein heerlijk koffie gedronken met een lekker taartje erbij en zijn nog weer verder gelopen langs de muur en door de smalle straatjes weer naar de poort terug. Het busje bracht ons weer keurig naar de haven. Inmiddels was de Meltemi wel flink aan het doorblazen en heeft Hanjo de landvasten voorzien van metalen veren, zodat de boot soepel aan de kade hangt.

Passion spreuk:

“Zelfs de slechtste dag op zee is beter dan de beste dag op kantoor.”