Pylos – Peleponnesos

Tijd om de zeilen weer te hijsen want we gingen op weg naar Pylos en kwamen in de namiddag aan. We hadden het plan om in de baai te ankeren omdat dit een megagrote baai was. Maar er was nog een ligplaats aan een mooring in de jachthaven vrij, die we volgens onze Belgische buurvrouw wel konden gebruiken. We lagen daar prima en zaten in de kuip naar de haven te kijken en zagen daar veel boten liggen die vrijwel nooit of nooit meer gebruikt worden. Wij noemen dat “zeilersverdriet”. Mensen laten hun boot ergens achter en komen niet meer terug. Het zag er naar uit dat de haven wel gebruikt wordt door vissers en passanten, maar er zijn verder geen faciliteiten. Er zijn toiletten, maar ze worden niet schoon gemaakt dus zijn ze niet te gebruiken.

 

We zijn het stadje ingelopen en zagen bij de uitgang van de haven een trap naar boven. Daar bleek een watersportwinkel te zijn met een bijzonder aardige eigenaar. Hij heette ons van harte welkom met een glaasje aangelengde sinaasappel limonade en vertelde dat de haven in 1993 was gestart en dat hij tegelijkertijd ook zijn winkel had geopend. Er waren problemen bij de eigenaar van de haven en daardoor had hij afscheid van de haven moeten nemen. De watersportwinkel bestaat nog steeds en uiteraard hebben wij bij hem iets gekocht waar hij erg blij mee was. Zo blij dat ik nog een flesje olijfolie van hem kreeg met een nautisch etiket erop voor in de “Greek Salad”. Een dergelijk presentje is bij mij altijd welkom, dus iedereen blij!

Onderweg hadden we nog een verstekeling aan boord er vloog ineens een vlinder bij ons onder de bimini om uit te rusten. Het bleek een doodshoofd vlinder te zijn kijk maar naar het doodshoofd op zijn rug.. Hij krijgt normaal gesproken zijn voeding door een nest van een honingbij binnen te dringen. Met zijn stevige roltong zuigt hij de honing uit de raten. Maar op de bimini is geen spoortje honing te bekennen natuurlijk het was voor hem een prima slaapplek. We liepen gewoon langs hem en hij was echt niet bang. Uiteindelijk is hij een uur of twaalf bij ons aan boord geweest en toen het helemaal donker was geworden vloog hij ineens weg. Uitgerust verder op weg naar een bijennest.

Pylos, voormalig Navarino, ligt in een bijzonder grote baai. Op 20 oktober 1827 heeft daar een belangrijke zeeslag plaatsgevonden. Dit was de laatste grote zeeslag met zeilschepen. Er werd gevochten door de Grieken samen met de geallieerden (Britten, Russen en Fransen) en de Turks-Egyptische vloot. Uiteindelijk wonnen de Grieken en de geallieerden deze slag. Op het grote plein van Pylos staat een monument van de 3 Admiraals die de slag hadden gewonnen. Een van hen was een Nederlander, Lodewijk van Heiden, die de leiding had van de Russische vloot. Het Neokastro ofwel Nieuwe Fort aan het zuideinde van de baai werd door de Turken in 1573 gebouwd en was tot 1715 in Venetiaanse handen. Zo mooi stil en prachtig groen zagen wij deze baai. We konden ons bijna niet voorstellen dat er vroeger gevochten werd.

 Bron: Navarino Baai

Passion spreuk:

“Leef vandaag, niet morgen. Morgen is het weer vandaag.”