Weer een nieuw zeilseizoen in Griekenland voor Hanjo en Marjon. En het goede nieuws is dat de opstappers Marco, Rob en Peter de gelegenheid krijgen om een paar etappes met Hanjo mee te zeilen om de Passion van Preveza uiteindelijk over te brengen naar het Griekse eiland Kos. Hanjo, Marco en Rob zijn de kwartiermakers en halverwege de reis zal er nog een bemanningswissel plaatsvinden. De kwartiermakers zijn zaterdag 29 april vroeg geland en nog dezelfde dag is de tewaterlating van de Passion en start er een nieuw avontuur.

 

Maandag 1 mei

 

Via Paleros, Ithaki komt de Passion op maandag 1 mei aan bij de Port van Zakynthos. Daar ben ik (Peter) in de avond aan boord gekomen en maken we ons gereed voor het eerste stage met de geplande eindbestemming Santorini. Met wat vertraging kom ik uiteindelijk rond 21.00 uur aan boord en zie een uitgehongerde bemanning. Ze hebben netjes op mij gewacht voor het diner maar dat uurtje later hakte er wel in. Snel vinden we een Griekse taverne pal aan de haven. We nemen plaats, bestellen, eten en praten gezellig bij onder begeleiding van twee heren die ons met gitaren en zeer luide stemmen alle Griekse smartlappen laten horen. We kunnen Marko maar moeilijk tegenhouden om mee te gaan zingen.

 

Dinsdag 2 mei

 

Vertrek van Zakynthos met de geplande bestemming Kyparissia. Bij het vertrek klaar maken maak ik (Peter) een enorme fout. Bij het bulken van water open ik de deksel van de dieseltank. Marko geeft nog een gil maar helaas is het al te laat en is er een liter of drie water in de dieseltank terecht gekomen. Ik vaar al jaren mee maar een moment van onoplettendheid is genoeg, superstom! We hebben weer een klusje in de volgende haven. Gelukkig heeft de Passion twee dieseltanks en Hanjo schakelt de andere tank in. We fixen het wel maar het blijft balen.

 

Tijdens het plannen van de trip is al snel duidelijk dat de wind ons helaas niet echt meezit. Normaliter staat er een prettige Noorderwind die ons al vaak onder spinaker of gennaker naar het zuiden heeft gebracht.

 

Helaas blijkt uit de weersvoorspellingen dat het weer zeer instabiel is. We moeten we een aandewindse koers varen onder een grijs wolkendek. Er is een stormwaarschuwing voor later in de middag en ook regenbuien blijven ons niet bespaart. Het zijn bijna Noordzee achtige toestanden maar het uitzicht op land maakt ons gelukkig wakker. We hebben ook tijdsdruk omdat de komende dagen een flinke depressie met veel wind uit de verkeerde hoek op ons pad gaat komen.

Na een kruisrak zien we de haven van Kyparissia liggen. Om de storm voor te zijn zet Hanjo de motor erbij. Heftig beukend op de golven baant de Passion haar baan naar veilige haven. Het is geen comfortabele koers en zuchtend en kreunend bereiken we onze bestemming. We kunnen perfect langszij aanmeren aan het begin van de kade. We zijn echt net op tijd, de wind trekt opeens enorm aan met uitschieters van wel 50 knopen! Op zee en in de haven zien we waterverstuivingen, blij dat we binnen zijn.

 

Woensdag 3 mei

 

Helaas is de wind nog steeds hard en in de verkeerde hoek. We hebben weer een kruisrak in het verschiet om naar de bestemming Pylos te zeilen. De zee is erg knobbelig en we moeten een paar slagen naar buiten maken waar er stevige zeegang is. We worden behoorlijk terug gezet door de stroming en het laatste stuk naar de haven doen we op de motor langs de prachtige rotskust.

 

Pylos blijkt een heel gezellige plek te zijn met bijzonder vriendelijke winkeliers. Wij kochten een tros bananen en daar kregen we als cadeautje een klein flesje balsamico azijn. Even later bij de watersportzaak bij aanschaf van twee roestvrij stalen harpen nog een flesje olijfolie. In de avond prima gegeten en we sluiten de dag af met een Irish coffee aan boord.  

 

Donderdag 4 mei

 

De wind is gelukkig een stuk minder en voor vandaag hebben we in eerste instantie gepland om naar Porto Kagio te varen. Dat doen we het grootste gedeelte op de motor maar we hebben onderweg wel afleiding. Eerst komt er een klein Grieks vogeltje oververmoeid aanvliegen en zet de landing in op het stuurwiel. Vervolgens zien we achterop een snel naderend motorjacht. Het blijkt de Coast Guard te zijn die langs bakboord even een visuele check doet op de Passion met haar bemanning en vervolgens groet met een scheepstoeter en de koers weer verlegd.

 

Eenmaal aangekomen bij Kaap Tenaro besluiten we om door te varen naar het eilandje Elafonisos. We hebben helaas wat tijdsdruk op onze planning om tijdig aan te komen op een locatie waar we de bemanningswissel kunnen doen. Na een rak van totaal 85 mijl komen we net voor het donker aan bij de ankerbaai nabij Elafonisos. Dit keer geen bezoek aan een Griekse taverne. Vandaag staat de beroemde Passionburger op het menu en we eten er smakelijk van. We gaan niet te laat naar bed want morgen moeten we vroeg op pad om naar Milos te gaan. Het blijft instabiel weer met wederom de verwachting op harde wind.

 

Vrijdag 5 mei

 

Om 05:30 worden we door Hanjo gewekt met het commando ‘Overall’. Tijd om op te staan en na een turbo ontbijt en koffie hijsen we de zeilen. Op naar Milos! We beginnen rustig met 12 knopen wind maar aangekomen bij de eerste kaap van Maleas en  krijgen we gelijk 35 knopen wind om de oren. Gelukkig hebben we al onze maatregelen genomen om deze twee beruchte kapen te ronden. Dubbel gereefd varen we onderlangs en Hanjo heeft voor zichzelf een uitgebreide zee douche aangezet. Rob en Peter schuilen dankbaar onder de sprayhood en Marco regelt de zeiltrim van het grootzeil om de zeer harde windvlagen af te vangen. Ook voor hem is de zee douche aangezet.

Eenmaal onder de kaap door blijkt dat we scherp aan de wind moeten hakken om koers naar Milos te houden. De stevige zee bezorgd ons heel veel gestamp maar we moeten echt door. In de middag is de voorspelling op nog meer wind. Na een paar uur rammen kunnen we gelukkig wat ruimer zeilen en is het zware gestamp voorbij. Milos is in zicht en zoals het er naar uitziet moeten we daar de bemanningswissel gaan plannen.

 

Zaterdag 6 mei

 

Het is heel prettig dat we veilig in de haven van Milos liggen want er staat wederom een keiharde wind die roet in het eten gooit voor de geplande bemanningswisseling op het eiland Santorini. We gooien de planning om. Er is er een mogelijkheid om de bemanning van Milos naar Santorini te varen met de snelle Superjet catamaran en dat kan ook visa versa.

In de middag hebben we de cleaner/poets actie gepland. Het weer is gelukkig een stuk beter en na een paar uur zwoegen is de Passion weer helemaal blingbling!

In de avond wil Rob de bemanning trakteren op een afscheidsdiner. Hij heeft een mooi eettentje uitgezocht en we gaan vol goede moed aan tafel. De bestellingen lopen wat stroef bij de opname maar is uiteindelijk gelukt. Na enkele minuten verschijnen er een rij met kinderen voor de taverne. Wat blijkt, een groep van ongeveer veertig kinderen komen ook even eten. Dat was ons niet doorgegeven en al snel zitten we in een kakofonie van luide kinderstemmen. Onze voorgerechten worden uitgeserveerd en ook daar gaat het mis. Geen sla covert, zeer kleine porties en voor de Griekse saganaki garnalenschotel moeten we een paar keer om brood vragen. Terwijl we nog bezig zijn met de voorgerechten komen de hoofdgerechten ook door. Ze hebben natuurlijk haast omdat er ook nog voor een grote groep uitgeserveerd moet worden. We mopperen een beetje maar denken opeten en weg. Maar de ellende was nog niet voorbij. Het kleftico vleesgerecht van Peter blijkt aan een kant nog bevroren te zijn. Dit was de druppel en Rob doet zijn beklag. Duizendmaal excuses natuurlijk en een korting op de rekening maar ons diner is verpest. Heel jammer en de recensie die Hanjo op Tripadvisor heeft geplaatst is stevig. We proberen deze ervaring snel te vergeten.

Een vast ritueel is om na het avondeten nog een Irish Coffee aan boord te drinken. We hebben wel slagroom maar geen garde aan boord. Hoe nu de slagroom kloppen? Voor elk probleem is natuurlijk een oplossing. Hanjo weet raad en met een vork geklemd in de klopboor machine is de mixer gereed en kan de Irish worden gedronken. Daarna nog een ouzo als afsluiter en dan gaan de luiken dicht.

 

Zondag 7 mei

Het is zover. Rob en Marko gaan van boord en met de Superjet naar Santorini. We zwaaien ze uit en wensen ze een goede terugvlucht. Wij richten ons in de middag op wat kleine klusjes en daarna is de Passion gereed voor de volgende bemanning. Gelukkig hebben we ook een goed restaurant gevonden in Milos. Dus op naar taverne Mikros Apoplous voor een culinair diner. We hebben dit restaurant ook voor morgen geboekt.  

 

Maandag 8 mei

 

Vandaag is het wasdag en moeten de voorraden worden aangevuld. De plaatselijke supermarkt was uiteraard blij met ons bezoek en om alle boodschappen aan boord te krijgen mochten we een speciale delivery winkelkar gebruiken. Wel even je rijbewijs achterlaten als borg natuurlijk. We zijn klaar voor de volgende bemanning en de tweede leg van deze trip.