Het kanaal van Korinthe ligt op de Peloponnesos en vormt sinds 1893 een verbinding tussen de Golf van Saronikos en de Golf van Korinthe. Het kanaal is 6,3 kilometer lang, 70 meter hoog, 24 meter breed en 8 meter diep en werd opgeleverd in 1893. Het kanaal, door de Grieken ook wel “het gootje” genoemd, heeft de afstand tussen de Ionische Zee en na Patras zelfs richting Adriatische zee en de haven van Piraeus met ongeveer 350 kilometer verkort. Het wordt gebruikt door vrachtschepen, maar ook de pleziervaart en toeristenboten varen er doorheen.

Vanuit Korfos vertrokken we naar het kanaal van Korinthe. We hadden dinsdag door het kanaal willen gaan, maar dat is de dag waarop er wekelijks onderhoud aan het kanaal plaats vindt. Woensdagochtend vertrokken we al vroeg naar de ingang bij het kanaal. We hadden ons aangemeld en werden verzocht te komen betalen bij het kantoor van de verkeersleiding.

Hanjo had dat gedaan en we moesten in de baai naast het kantoor voor anker en wachten tot we werden opgeroepen. Na een uur werd ons gemeld dat een brug over het kanaal kapot was en dat we nog langer moesten wachten. We lagen toch rustig voor anker dus dat was geen probleem. Nog een uur later kregen we de boodschap dat de brug weer functioneerde en we werden opgeroepen om het kanaal in te varen. De motorboten gingen eerst en daarna waren wij aan de beurt.

Het was een bijzondere tocht door een kanaal met glashelder turkoois water, steile rotswanden, hoog boven het water de bruggen en twee bruggen die verzinken waardoor de schepen over de brug kunnen varen. Op de hoge bruggen waren mensen aan het kijken naar de boten beneden hen die door het kanaal kwamen en tegelijkertijd reed het verkeer ook over de brug. Er was uiteraard een apart deel van de brug voor voetgangers gemaakt. Na een half uur kwamen we aan het eind van het kanaal bij de laatste verzonken brug aan. Rechts van ons zagen we de stad Korinthe, maar wij zijn door gevaren naar het stadje Kiato.

Passion spreuk:

 “Een wijze schipper heeft altijd goede wind.”