Na een rustfase van zeven maanden is het tijd om de Passion weer te laten ontwaken vanuit haar Griekse winterslaap. We leven nog steeds in rare tijden maar gelukkig is het reizen naar Griekenland weer mogelijk. Op 22 mei vliegen Hanjo, Max, Peter en Rob vanaf Schiphol eindelijk naar Preveza. De benodigde PCR papieren zijn onder handen en na controle kunnen we door naar de gate. Het vliegtuig is voor twee derde bezet en de reis verliep voorspoedig. Aangekomen op het vliegveld van Preveza halen we de huurauto op en vertrekken we naar Aktio Marina voor het eerste weerzien van de Passion in 2021. Ze ligt er prima bij en we pakken haar uit haar winter verpakkingen. Op het programma staat Het cleaneren en in de wax zetten van de romp waar we twee dagen de tijd voor hebben. Ook wordt de bevoorrading geregeld met behulp van de producten van hofleverancier Lidl. Maandag 24 mei is de tewaterlating. Ons poetswerk verloopt voorspoedig en eigenlijk is er nog maar een klus uit te voeren. Het onderhoud op de saildrive waar Hanjo vorig jaar al een werkopdracht had gegeven. Helaas moet er een paar keer worden gebeld met de monteur om uiteindelijk één uur voor de tewaterlating twee onderhoud monteurs te laten verschijnen. Iets teveel ‘Just in Time’ maar de olie wordt vervangen en de uitgestelde tewaterlating kan alsnog plaatsvinden. Om 11.30 uur dobbert de Passion weer! Op naar Preveza stad waar we voor de kade ankeren om de zeilen te bevestigen. Ook kan Hanjo nog zijn favoriete jaarlijkse klusje doen met de boegschroef, het vervangen van een relais. We zijn bijna klaar voor de reis om de Peloponnesos

De eerste leg gaat naar Kioni op het mooie eiland Ithaki. Een idyllisch plaatsje waar wij al eerder zijn geweest. Inmiddels is de toegangsbrug bij Lefkas weer in originele staat en we varen op de motor het kanaal door. Eenmaal op open zee worden we welkom gespetterd door dolfijnen die blij zijn dat we er weer zijn, prachtig! De wind is helaas wat dun dus we varen een deel op de motor. In de middag kregen we wat meer wind om te zeilen. Bij Kioni aangekomen vinden we een prachtig plekje aan de kop van de havensteiger. Er is een hoop commotie in de haven want het blijkt dat iemand diagonaal geankerd heeft waarna een ankerketting is gebroken. Na de nodige inspanningen kan het anker worden gered en keert de rust terug.

Onze tweede leg gaat naar Zakynthos stad. De wind staat perfect om de spinaker te zetten en we zeilen met prachtig weer rap naar onze bestemming voor vandaag. Hanjo heeft informatie dat je bij het binnenlopen en aanmeren in de haven van Zakynthos geen landvast moet aangeven aan mannen in blauwe polo shirts. Dit zijn zogenaamde havenmeesters die voor hun aanpak diensten 35 tot 45 euro vragen. Wij kunnen natuurlijk zelf prima aanmeren en negeren deze vriendelijk lachende snuiter. Hij heeft meer succes bij andere zeilboten en komt daarna aan boord om de administratie in orde te maken. Wij lopen zelf wel even naar het havenkantoor.

De derde leg gaat naar de haven van Kyparissia. We hebben perfecte wind om de zeil gaderobe van de Passion te benutten. Vandaag is het de beurt aan de gennaker. De bemanning is wat roestig geworden en na even wat passen en meten staat het zeil er strak op. Onze beloning is een knoop meer snelheid om naar het vaste land van de Peloponnesos te zeilen. Weer een super zeildag vandaag. Eenmaal aangekomen in de haven van Kyparissia worden we welkom geheten door zeker vijf zee schilpadden die ons toelaten in hun haven.

We maken ons op voor de vierde leg naar het mooie vestingplaatje Methoni op de meest Westelijke vinger van de Peloponnesos. De bemanning is inmiddels in totale relax stand en genieten van het kristal heldere en blauwe water en de mooie vergezichten over zee. Gelukkig hebben we het grootste deel van de trip kunnen zeilen. Aangekomen in de baai van Methoni gaan we voor anker met een fraai uitzicht op de oude vesting van Methoni. We eten aan boord de inmiddels befaamde Passion Burger maar dit maal met een Grieks twist, het broodje is vervangen door een gyros pita broodje. We laten het ons goed smaken en genieten van de avond en de sterrenhemel.

De vijfde leg gaat naar Porto Kagio op de middelste vinger van de Peloponnesos en om de kaap Tenaro, het een na Zuidelijkste puntje van het vaste Europese land. Alleen Gibraltar ligt nog 8 mijl Zuidelijker. We ronden de kaap onder zeil. Het blijkt een prachtige baai te zijn, omsloten door hoge bergen en kristalhelder water. We ankeren tussen enkele andere zeilschepen. Rob en Peter nemen een duik maar met 18 graden is het nog wel wat fris. Om aan de kant te kunnen komen moet we de rubberboot in gereedheid brengen en de buitenboord motor bevestigen. Peter vaart een proefrondje maar de buitenboord motor loopt niet fijn en slaat regelmatig af. Rob en Hanjo checken e.e.a. en halen de carburator uit elkaar. Deze bleek behoorlijk vervuild te zijn en na enkele reinigingsbeurten liep de motor al wat beter maar nog niet goed. Om het probleem op te lossen is er een nieuwe carburator besteld die Marjon vanuit Nederland mee zal nemen. In de avond gaan we aan wal om bij een van de twee tavernes vis te eten. Rob is niet zo’n vis eter dus hij koos voor een saucijzen worst van een centimeter of zestig totaal. De worst viel dus tegen maar de vis (een Red snapper) smaakte bijzonder goed.

De zesde leg gaat naar het dorpje Monemvasia. Een hele bijzondere bestemming waar het oude dorp aan-de achterkant van een rots is gebouwd. Hierdoor is het dorp vanaf het vaste land niet zichtbaar, een strategische list. We hebben een groot deel van de etappe kunnen zeilen en eenmaal aangekomen in de haven van Monemvasia konden we langszij de kade liggen, zo rustig was het daar. Hanjo constateert dan het toilet opeens niet meer wil spoelen. Helaas een bekend probleem dus rubber handschoenen aan en de gereedschapskist pakken. De analyse: een totaal verstopte slang van 40 millimeter dik. Hanjo heeft in zijn onderdelenmagazijn gelukkig nog een nieuw stuk slang liggen dus deze wordt geïnstalleerd. Helaas blijkt dat bij het proefdraaien het toilet nog steeds niet goed doorspoelt. Een en ander wordt nader onderzocht en dan blijkt de vuilwatertank totaal verstopt te zijn. Na nog een uur sleutelen weten Rob en Hanjo de boel te fixen. We blijven nog een dag in deze leuke havenplaats liggen en bezoeken uiteraard het oude dorp op de rots. Een fraaie en steile klim die onze conditie beproefd maar het adembenemende uitzicht maakt al deze inspanningen weer goed. Daarna moet er nog een geocache worden opgehaald door Peter en Rob. De schat kan alleen worden gevonden door het beklimmen van een met rode stippen aangeven klauter pad over de rotsen en langs de zee. Spannend, en de schat wordt gelukkig gevonden. Na deze inspanningen is het tijd voor een borrel aan boord. Het culinaire deel is in Griekenland zeer aangenaam. We genieten elke avond wanneer we gezamenlijk een eetgelegenheid uitkiezen en ons daarna op de Griekse delicatessen storten.

Het is inmiddels de zevende leg naar het eiland Spetses. We vertrekken vroeg en de uitgezette koers blijkt zeer geschikt voor het hijsen van de gennaker. We gaan in racestand want met ruim 22 knopen wind knallen we met een snelheid van 8 a 9 knopen naar onze eindbestemming voor vandaag. Een geweldige zeildag op zee. Bij Spetses aangekomen meren we af aan de steiger. Bij het manoeuvreren weigert de keerkoppeling opeens dienst. Hanjo schakelt nogmaals en gelukkig pakt de koppeling nu wel. Dit is niet goed en wederom wordt de gereedschapskist gepakt. Na onderzoek is het vermoeden dat het probleem wordt veroorzaakt door de kabel. Na afstellen en smeren van de kabel schakelt de koppeling iets beter maar nog steeds niet goed. Aangezien de saildrive een just in time onderhoudsbeurt heeft gehad door de ‘Griekse professionals’ wordt er contact gelegd met de monteur. Wat blijkt, er zit te weinig olie in de saildrive! Na het bijvullen van 400 ml olie schakelt de keerkoppeling weer prima. Het is om uit je vel te springen dat een officiële monteur zijn werk niet goed doet en je het zelf moet oplossen, het is bizar. Dit kost ons een extra dag op Spetses maar gelukkig hebben we genoeg rek in de planning. Op Spetses is het overigens bijzonder rustig. Er is bijna geen toerist te vinden en de terrassen zijn praktisch leeg. Normaliter is dit eiland bijzonder populair, wat je ook terug ziet in de prijzen die men hanteert. De prijsstelling hier is maal 2 ten opzichte van de eerdere bestemmingen.

We vertrekken bijtijds voor onze achtste leg naar het eiland Poros. De wind is wederom gunstig en we zeilen het grootste deel van de etappe. We zien voor het eerst weer wat meer zeilboten aan de horizon. Aangekomen in Poros blijkt dit een bijzonder gezellig plaatsje te zijn. We verkennen het dorpje en Hanjo leidt ons naar een sublieme ijssalon. We hebben informatie ontvangen dat we hier ook een PCR test kunnen doen voor de terugreis naar Nederland. De dokter is bijzonder behulpzaam en als alles goed gaat ontvangen we het PCR certificaat per email. Ook nog aardig dat Rob nog de huurboot zag waar hij vijf jaar geleden op geschipperd had. Het programma voor de avond was het bezoeken van de beroemde clock tower of Poros en daarna zijn we naar de butcher Dimitris gegaan voor een heerlijke steak.

Langzaam komt voor Max, Rob en Peter het eind van deze trip in zicht. We beginnen aan de negende leg, het eiland Kea zal het laatste eiland zijn wat we aandoen. Het is vandaag ook de verjaardag van Peter en zijn cadeau is een mooi aandewinds rak met 18 kopen wind. Hanjo zorgt voor enkele verjaardagsliedjes op de harmonica, feest dus! Morgen gaan we naar vaste land om zondag weer terug naar Nederland te vliegen. Hanjo en Marjon Kalo Taxide en dank voor jullie gastvrijheid!

Griekenland 5 juni 2021
Max, Rob, Peter