Aan de overkant bij Capraia ligt het eiland Elba, qua grootte het derde eiland van Italië en dat is onze volgende bestemming, dus vanochtend vertrokken we uit de mooie zwembadbaai op weg naar onze bestemming Elba. We hebben deze oversteek zeilend, op de motor en zeilend en het laatste stuk alleen op de motor gevaren. En dan kom je na 27 mijl bij Elba aan en zie je van verre al de Citadel en de stad liggen.

We besloten naar Porto Ferraio de hoofdstad van Elba te gaan.  Dan kom je in een grote baai met verschillende havens, maar aangezien het heel erg warm was op het land zijn we toch voor anker gegaan in de baai met uitzicht op de mooie Citadel en de stad. Eigenlijk wilden we wel naar de haven hier in de stad, maar we vonden het havengeld zo exorbitant hoog, 120 euro per nacht, dat we liever in de baai voor anker liggen.

Van 4 mei 1814 tot 26-2 1815 verbleef de Franse keizer Napoleon Bonaparte in ballingschap op Elba. Hij was toen voor de eerste keer uit de macht gezet. Door de geallieerden die hem hadden verslagen werd hij tot soeverein vorst van Elba benoemd en had in die tijd een leger van 600 man onder zijn bewind. Het eiland werd door hem gereorganiseerd, waardoor de economie enorm opbloeide. Hij liet paleizen en luxe residenties bouwen en uiteindelijk is hij na tien maanden ontsnapt naar Frankrijk. In de Tweede Wereldoorlog werd het eiland bezet door de Duitsers maar in 1944 weer bevrijd door de Fransen. Elba leeft tegenwoordig voornamelijk van de enorme stroom, veelal Europese toeristen, die hier genieten van de rust, natuur, de mooie stranden en plekken om te duiken.

Onze eerste indruk is dat het een behoorlijk welvarend eiland is, maar we zijn tot nu toe nog alleen in de hoofdstad geweest dus we gaan uiteraard het eiland nog verder bekijken en kunnen dan een objectief oordeel geven.

Passion spreuk:

“Luister, leer en reageer. Niemand weet alles. We weten allemaal iets.”