We vertrokken vroeg in de ochtend om 07:00 uur uit Chios naar op weg naar Lesbos naar de haven van Mytilini. Een groot gedeelte van de reis hebben we met de motor gevaren en onderweg werden we weer verrast door een groepje dolfijnen die een tijdje met ons mee hebben gezwommen dat is altijd gezellig. We kamen de baai binnen en behalve de veerboten werden we ook verrast met een aantal Kustwacht en Marine fregatten die daar lagen. Het leek ons leuk om achter inde baai in de stad te gaan liggen en kregen daar ook toestemming voor van de port authorities. Er lag ook een andere zeilboot en de rest van de boten hadden voor de Marina gekozen. We moesten de boot langszij de kade aanleggen en dat hebben we gedaan.

De haven was maar beperkt toegankelijk voor boten omdat de kade gerenoveerd was en voor een groot deel was afgesloten met een hekwerk. Achter ons lag ook een boot maar deze man was bezig met klussen aan zijn boot en lag achter dat hek en wij voor het hek aan de straat.

Het was erg druk in de plaats Mytilini niet alleen de toeristen waren daar aanwezig maar ook veel vluchtelingen zagen wij in het stadje lopen. Ze kwamen ook bij onze boot kijken en een van hen stapte op het gangboord bij ons. Wij hebben hem duidelijk laten weten dat hij moest ophoepelen en dit niet de bedoeling was. Inmiddels was het avond geworden waren alle kustwachtschepen vertrokken op vluchtelingen patrouille en waren wij de enige boot die in de grote haven overgebleven was. Langszij aan de kade is toch al niet onze voorkeur voor afmeren omdat men dan makkelijk aan boord kan komen, tezamen met het feit dat wij een soort magneet waren geworden voor alles wat daar zo’n beetje bij de haven rondliep en vooral veel “niet Grieken” maakte de situatie voor ons onveilig. We hebben daarom maar op eigen houtje besloten aan de afgesloten zijde van de haven achter het hoge hek te liggen. Toen kon niemand meer bij onze boot komen en hebben we nog redelijk tot 07:00 uur kunnen slapen.

Wel vreemd, dit was de eerste en enige plek in Griekenland waar we ons niet helemaal veilig voelden. De volgende ochtend vroeg vertrokken naar het noorden van Lesbos.

 

 

Onderweg zagen we de kustwacht en veel observatieposten met grote camera’s die moeten opletten of er geen bootjes of boten met vluchtelingen van Turkije naar Griekenland varen. Wij zagen ook langs bijna de hele noordoostkust van Lesbos enorm veel door vluchtelingen achtergelaten zwemvesten, boten die kapot waren, kleding en andere zaken die de vluchtelingen hebben gebruikt en wat daar nu langs de waterlijn en op de rotsen allemaal aan de kust blijft liggen.

 

En toen kwamen wij om 12:15 bij Mithymna, de haven in het noorden aan. Wij waren blij verrast dat dit een prachtige haven met een heel groot kasteel boven aan de berg was.

Hier alleen maar authentiek Grieks, geen vluchtelingen en een heerlijk vakantiegevoel van onbedorven vrijheid. Wat een contrast met al het leed dat we onderweg hebben gezien en dan ineens in een compleet rustige sfeer met allerlei leuke tavernas in een idyllisch dorpje en een aantal winkels waar we brood en andere boodschappen konden doen. Boven op de berg een reusachtig slot wat ’s avonds prachtig uitgelicht wordt.  We lagen met slechts een paar jachten in de haven daar, wel weer naast Frontex en Kustwacht boten.

Ondertussen hebben we veel Frontex boten gezien van vele nationaliteiten. Wat dan opvalt is dat de Duitsers, Noren en zelfs de Oostenrijkers (die hebben alleen maar grote Rib’s want ze hebben geen aangrenzende zee) al hun materiaal keurig op orde hebben. Er lag een Portugees politie schip naast ons met grote motorproblemen.

Zij vonden het nodig om op vol motorvermogen, waarschijnlijk wel meer dan 1000 pk, hun motor te testen terwijl wij op 30 meter ervan dwars op de kade lagen afgemeerd. Met veel geluk zijn onze landvasten niet gebroken, nadat we ze er flink op hadden aangesproken gingen de motoren uit en is erg veel schade aan afgemeerde boten verder voorkomen.

 

Limnos

Vroeg opgestaan om naar de volgende bestemming te gaan dat was onze slogan voor deze dag. Wij vertrokken om 05:15 wel heel vroeg, we hadden uitstekend zeilweer met een prachtige zonsopkomst.

We waren ook al om 14:30 bij het plaatsje Myrina in de baai van Limnos 63 NM verderop. Gelukkig was er op dat moment nog een plaats aan de kade. Dat was voor ons wel een mooie gelegenheid om deze plaats te kiezen. We waren tijdens het varen best uitgewaaid en toen we de Passion hadden afgemeerd was het tijd om wat te eten en drinken. Daarna zijn we even door het stadje Myrina gelopen naar de winkelstraatjes en de leuke strandjes. Wij besloten om een auto te huren zodat we ook op dit eiland even kunnen kijken wat er te beleven valt. Daarna lekker gegeten en de plannen voor de volgende dag gemaakt.

Vanuit de kuip hebben we een prachtig zicht op het recht achter de boot liggende kasteel.

Limnos is een leuk eiland en het staat bekend om de heerlijke wijnen en mooie stranden. We waren op zoek naar een plek waar opgravingen bezig zijn aan de andere kant van het eiland maar helaas is dat momenteel niet open. We kwamen bij een hippie achtig strandtentje waar we hoorden dat het misschien weer open was. Dus wij op weg naar de opgravingen maar inderdaad je kunt er niet binnen. Daarna zijn wij gereden naar het zoutwater meer waar de pelikanen soms verblijven.

 

We liepen op de zandvlakte vol scheuren die her en der af en toe wat inzakten dus toch maar weer terug. Er stond ook een hutje van waar uit de vogels gespot konden worden. Maar helaas er was geen pelikaan te bekennen wel een aantal koutjes die in Griekenland vaak bruine veren in plaats van zwarte hebben.

Daarna was het tijd om naar de meest belangrijkste Archeologische opgraving Kabeirion aan de buitenkant van Limnos te gaan. Daar heeft de Italiaanse Archeologische school rond 1984 jarenlang gewerkt om deze mooie plek zoveel en goed mogelijk boven te krijgen. Er is hier ook de Cave van Philioctetes ontdekt, met een lange smalle spleet als ingang en eenmaal in de grot word je verrast door de ruimte en aan de open kant komt de zon ook binnen. Oppassen dat je geen hoofd stoot op sommige plekken is het wat lager. Via de wat glibberige rotsen ga je weer terug naar de spleet om voorzichtig uit de grot te komen. Het is handig om je waterschoenen voor deze grot te gebruiken. Zelfs mensen die niet naar binnen durfden te gaan hebben dat met (van ons even geleende) waterschoenen wel gedaan.

Tijd voor een bezoek aan de wijnmakerij. Wij hadden gelezen dat het eiland mooie wijnen voortbracht. Onderweg kwamen we de Chatzigeorgiou wijn Estate tegen en zijn daar gelijk gestopt voor een proeverij. Wij hebben de Witte Lagopati wijn gekocht, een droge witte wijn van de muskaatdruif. Met een latere check op Vivino bleek deze wijn ook een 3.9 waardering te krijgen, prima aankoop dus!

Onze tour over het eiland hebben we vervolgd naar de Zandduine, ook een bezienswaardigheid op zich.

Voor veel Nederlanders en Denen zal het eiland de nodige herkenning brengen in het landschap maar dan in een Griekse setting.