Na Poros besloten wij al een stuk richting Athene te varen omdat onze kinderen een week met ons zouden meevaren. Aegina was voor ons een handige tussenstop. Op bepaalde plekken in de haven was de diepte te weinig. Wij zochten dus naar een plek met enige diepgang en kwamen terecht naast een grote motorboot van 21 meter. Het personeel was aan boord en keurden het goed dat wij ernaast kwamen liggen. Dit 30 jaar oude motorjacht had een vaste plek in de haven en het was heel grappig om te zien dat heel veel dames of stelletjes zich lieten fotograferen voor de loopplank van de boot. De boot had een chique uitstraling vandaar misschien deze belangstelling voor een “fotoshoot momentje.”

Er kwamen vier verschillende veerboten dagelijks een keer of vijf de haven binnen varen. Wij lagen er een aantal dagen en konden al aan de deining voelen wanneer de veerboten weer binnen kwamen of vertrokken.

Zodra de veerboten binnen waren zagen we ook weer de koetsjes getrokken door paarden. Wat heel opmerkelijk was dat heel veel mensen in de koetsjes niet echt keken naar het paard en de omgeving. Nee, zij maakten achter elkaar selfies en foto’s van elkaar met hun telefoon. De beleving van een ritje met een koets en een paard door het plaatsje Aegina ging helemaal aan hen voorbij.

Een andere inkomstenbron van dit eiland waren de pistachenootjes. Lekkernijen en ijsjes met deze noten, maar ook leuke cadeautjes om als souvenir mee te nemen. Telkens wanneer er weer een veerboot was aangekomen werden de winkels en stalletjes veelal bezocht om de pistache producten mee naar huis te kunnen nemen.

 

Het eiland Aegina was bergachtig met op sommige plekken hoge toppen.  Fietsend het eiland verder te bekijken was niet heel handig. Dus hadden we een quad gehuurd en een leuke route uitgezocht. En toen begon de onze tocht om met dit vierwielige voertuig een dag te gaan rijden over het eiland. In het binnenland zagen we nog mooie opgravingen en tempels en aan de andere kant leuke kleine (vissers)havens en prachtige baaien waar je prima kunt ankeren maar wel veel last van de deining hebt. Op een smal weggetje kwamen we een taverne tegen met wijds uitzicht over de baai waar we heerlijk hadden geluncht en daarna verder naar de haven teruggereden. We gebruikten de quad nog even om zware boodschappen te doen en daarna teruggebracht. Leuk zo’n dagje over het eiland rijden. Niet alle wegen waren goed geplaveid, maar dat hoort wel bij Griekenland.

’s Avonds nadat de laatste veerboten weer vertrokken waren werd de weg helemaal afgesloten voor auto’s en begon het flaneren op de boulevard. De terrasjes waren vol en langs alle boten die aan de kade waren afgemeerd liepen de inwoners en hun kinderen vermaakten zich met allerlei rollend materiaal van fiets tot kleine skelters. De stad was voor even ook weer van de inwoners zelf. Uiteraard maakten de toeristen die een overnachting hadden geboekt ook deel uit van deze avondactiviteiten.

 

Passion spreuk:

 

“De wereld van het onbekende dient altijd gerespecteerd te worden.”