Aangekomen op de luchthaven van Kalamata gingen we per taxi naar de Marina van Kalamata. Het was heerlijk om weer in Griekenland te zijn. De Passion was er helemaal klaar voor. Er is veel geklust gedurende de winter en in het voorjaar en dat was goed te zien. Het ziet er weer allemaal netjes uit dankzij de bemanning die voor hun vertrek de boot nog even onderhanden hebben genomen. Top mannen, bedankt daarvoor! De volgende dag gingen we vroeg op weg naar Limeni een hele grote baai met een betonnen steiger waar we graag komen. Er was niet zoveel wind dus we gingen met de motor aan varen, het zeilen was vanwege weinig wind niet mogelijk. En ja hoor ineens werden we weer verrast door de wind en konden we de rest van de dag heerlijk zeilen.

Toen we na een uur of 5 en 39 mijl varen de baai van Limeni binnen kwamen werden we verrast doordat de steiger voor driekwart bezet was door een catamaran, die ook nog eens langszij de steiger was aangelegd. Er was niemand aan boord. De wind trok stevig aan en wij probeerden toch met het anker uit voorzichtig de boot af te meren. Er waren gelukkig twee mannen op de steiger aan het werk en zij hebben ons geholpen door de lijnen aan te pakken en vast te leggen. Maar het werd al snel duidelijk dat wij door de wind te dicht bij catamaran werden geblazen. Dus anker op en naar de overkant van de baai waar we het anker op de zandgrond hebben gedropt en daar prima hebben gelegen zelfs iets beschutter en comfortabeler dan op de andere plek. In de loop van de middag kwamen er meerdere boten waaronder ook de Allegra van Marco en Irana, die ons voorbeeld hebben gevolgd en tevens aan die kant van de baai kwamen ankeren.

Welke bestemming gaan we de volgende morgen ontdekken? Dat is een vraag die wij ons tijdens onze reis vaak stellen. We proberen zoveel mogelijk nieuwe bestemmingen te kiezen, maar soms is het handiger voor de rest van het traject om in een bekende plaats af te meren. Je weet bijvoorbeeld dat het een plaats is waar je vrij goed beschut voor de wind kunt liggen. Er waren voorspellingen dat er veel wind op komst was en daarom was Gythion een goede keuze daar kan je prima aan de kade liggen. Je ligt daar nooit alleen want er zijn een aantal “zeilersverdriet” boten die daar een vaste ligplaats hebben. Boten die gebruikt zijn voor het vervoeren van vluchtelingen, de kleertjes en andere spullen liggen nog steeds her en der in de kuip van de boten. We hoorden van de havenmeester dat een van de boten, een Bavaria, onlangs is gekocht voor € 50.000. Zij wordt nog opgehaald door de nieuwe eigenaar. Maar voorlopig is deze nog niet verschenen volgens de havenmeester.

De haven van Gythion is niet alleen voor jachten, maar ook voor Cruise schepen. Er waren op een gegeven moment maar liefst drie schepen vrijwel gelijk aangekomen. De grote schepen waren afgemeerd aan een ponton aan de overkant van de haven en de wat kleinere Cruiseschepen meerden af aan de buitenkant van de lange pontons. De passagiers van de grote Cruiseschepen werden met een tender naar de haven gebracht om vervolgens met de bussen, die inmiddels ook gearriveerd waren, naar de verschillende mooie bezienswaardigheden waaronder Mystrás de Byzantijnse plaats met niet alleen huizen, maar ook kloosters, paleizen en straatjes is een van de mooiste plekken in Griekenland.  Dichtbij deze locatie is de stad Sparta plaats en gemeente in het voormalige Griekse Korinthe. Heden ten dagen behoort de Griekse bestuurlijke regio Peloponnesos gelegen in de buurt van de gelijknamige antieke stad Sparta. Het moderne Sparta bestaat sinds 1834. Meestal zijn dit de bestemmingen waar de bussen vanuit Gythion de passagiers naar toe brengen.

 

Het weer was weer rustig dus voor ons dé gelegenheid om naar onze volgende bestemming te varen. Dit was het eiland Elafonisos, dat fungeerde als uitgangspunt om de oversteek naar de Zuid Cycladen en met name het eiland Milos te maken. De afstand naar Elafonisos was 33 mijl en we kwamen in een prachtige baai terecht waar we heel beschut konden liggen om zo nog heerlijk rustig de nacht door te komen. Om 05:30 uur de volgende ochtend vertrokken we naar Milos.Er stond een aardige wind en ook de golfen waren hoger dan we hadden verwacht dus dat viel een beetje tegen. Maar we hebben de 86 mijl goed doorstaan en liepen om 17:00 uur de grote baai van Milos binnen. Samen met Marco en Irana hebben we even een broodje gyros gegeten en waren alle vier toe aan een welverdiende nachtrust.