Syvota

Syvota was de volgende bestemming in een mooie diepe baai met een aantal tavernes met steigers. Als je aan de steiger van een taverna gaat liggen, dan is dat gratis. Wij gingen naar Stavros waar we qua diepgang alleen aan de kop van de steiger kunnen liggen.

Er zijn behalve de tavernes met steigers ook wat toeristische winkels en een supermarkt. In Griekenland moeten in de supermarkt mondkapjes worden gedragen, maar bijna niemand doet dit. Datzelfde geldt voor het personeel van alle winkels en restaurants. Bij de tavernes heeft het personeel keurig een mondkapje op, maar zodra ze bij gasten aan de tafels zijn geweest, verandert de positie van het mondkapje in die van het “kinkapje” of ze trekken het los zodra ze weer naar binnen lopen. Zo was het uiteraard niet bedoeld maar in het warme Griekenland gaat het zo hier en daar wel.

 

 

Fiskardo Bay

Tijdens onze eerste zeilreizen in Griekenland maakten we kennis met Fiskardo Bay een dorp met wat restaurantjes en winkels aan de kade. Inmiddels is dit een trekpleister voor veel toeristen. Er zijn een aantal veerboten die er heen varen en ook de pleziervaart van klein tot groot probeert daar in de haven een ligplaats te bemachtigen. Inmiddels is de havenkom qua ligplaatsen enorm uitgebreid. Gebruikelijk is dat in deze kom alle boten op dezelfde manier afmeren. Met de landvasten naar de kant en bij de punt wordt het anker uitgebracht. Naar mate de dag vorderde kwamen steeds meer boten binnen die een plaats probeerde te bemachtigen. Je kunt je wel voorstellen dat er midden in de havenkom inmiddels al een prachtig “breiwerk” van ankerketting was ontstaan. Op een gegeven moment was de haven vol aan de kant was geen plek meer. Maar tot onze verbazing verscheen er opeens een MEGAjacht dat van de havenmeester toch nog een ligplaats kreeg toegewezen. Met gepaste snelheid schoof deze grote boot als een strijkbout de haven binnen naar de aangewezen ligplaats. De kapitein had goed werk verricht!

De volgende ochtend waren we benieuwd hoe het zou gaan als het “breiwerk” van ankerketting weer uitgehaald moest worden. De vroege vogels waren al vetrokken en ook de grootste boot in de haven maakte aanstalten om de haven te verlaten. Met stapvoetse snelheid wist de kapitein de boot te besturen en werd geen stukje van het breiwerk naar boven gehaald. Een geweldige prestatie van deze kapitein. We hadden bijna de neiging om te applaudisseren, maar hebben het niet gedaan. Toen was het voor ons ook tijd om verder te gaan naar onze volgende bestemming. Naast ons waren buren nogal bezig geweest om het anker te lichten zonder in de knoop te raken. Helaas lukte dat niet en zagen we dat er aan één anker twee kettingen zaten. Nadat ook dit uit de knoop werd gehaald gingen wij anker op en ook wij hadden een anker meegenomen bij het inhalen van de ketting. Gelukkig was dit snel verholpen en zijn we naar onze volgende bestemming aan de overkant gegaan.

Baai Ithaka Polis Bay

Schuin tegenover Fiskardo Bay ligt een prachtige grote baai met een strandje waar we al meerdere keren hebben geankerd. We hadden het plan om te gaan barbecueën en zwemmen en dat is goed gelukt. Na de tweede keer ankeren lagen we goed en konden we heerlijk zwemmen en van de mooie natuur in deze baai genieten. We lagen daar met meerdere boten en ’s avonds waren de meeste boten verlaten dus konden we de muziek wat harder zetten om mee te zingen. Er verscheen al snel een dinghy van een van de boten met een aantal Italiaanse jongens naast ons en zij vroegen of ze ook een verzoeknummer mochten aanvragen. Uiteraard was dat mogelijk en we hebben nog ruim een half uur samen met de jongens ook op hun muziek gedanst. Ieder in zijn eigen bootje. Dat was lachen!

 

Sami

De volgende ochtend vertrokken we naar Sami op het eiland Kefalonië.

Een stadje aan de oostkant van het eiland van waar verschillende veerdiensten naar bestemmingen op de eilanden in de buurt en ook naar Brindisi in Italië gaan. We hebben daar vroeg in de ochtend langs de kustlijn gelopen. De mannen liepen hard en wij stapten weer stevig door om daarna bij de zwemkade met de locals, 4 dames van ongeveer 75 en 2 heren van rond de 80 die daar hun dagelijkse “ochtendduik” doen als goed begin van de nieuwe dag.

We besloten om nog een dag te blijven en een auto te huren om het grote eiland Kefalonië ook wat meer te leren kennen. Onze eerste bestemming was een bezoek aan de onderaardse Melissánigrot 2 kilometer vanaf de haven. Dit was in de Myceense tijd een heiligdom van Pan. Een deel van het plafond is ingestort en de lichtinval die hierdoor is ontstaan kleurt de grot ook prachtig blauw. Een bijzondere grot met stalactieten en stalagmieten die hier en daar ook groen van kleur waren door de opening in het plafond.

Het is een groen eiland vol met olijfbomen, cypressen en wijngaarden. Daarnaast leuke huizen met mooie tuinen waar de Oleanderstruiken, de Bougainvillea en Jasmijn er een kleurrijk geheel van maakten. Door het binnenland reden we naar Argostoli aan de Zuidwest kant van het eiland. Een gezellig havenplaatsje waar we een koffiestop hadden en even rondgelopen op de boulevard. Op zoek naar een watersport winkel omdat er weer een pomp vervangen moest worden. Helaas zijn we daar niet geslaagd dus de auto weer in naar Skala waar we boven aan een strandje hebben geluncht en daarna naar Poros een haventje aan de zuidoost kant om even een zwemstop te doen op het kiezelstrandje naast de haven. Onderweg kregen we een bericht van André Huizing waarmee Hanjo contact had gehad. Zij lagen in Agios Efimia en we zijn daar even naar toe gereden om met hem en zijn vouw Belinda kennis te maken. Na dit gezellige bezoek hebben we bij de watersportwinkel daar een pomp kunnen kopen zodat er weer werk aan de winkel was voor Hanjo. Gelukkig is alles weer in orde en genieten we hier nog een dagje in Sami.

 

Passion spreuk:

“Gewoonten maken je oud. Door open te staan voor veranderingen blijf je jong.”