Vourkári is een klein vissersdorp in de baai van Aghios Nikolaos op Kea, een eiland in de Griekse Cycladen-groep. Het oorspronkelijke vissersdorp is uitgegroeid tot een toeristisch plaatsje met verschillende winkels, taverna’s en restaurantjes. Wij hebben daar een dag gelegen. In het dorp zijn appartementen en kamers te huur om in deze baai te overnachten. Verder zijn er veel charter boten met passagiers die ook een nacht in de baai blijven liggen.

 

De volgende dag gingen we naar Kaap Sounion. Dat is het meest zuidelijke punt van Attika en van de Atheense Rivièra in Griekenland. Kaap Sounion, ook wel Soenion genoemd ligt 68 kilometer ten oosten van Athene. De kaap steekt bijna loodrecht op uit zee. Boven op Kaap Sounion staat de Tempel van Poseidon. Homerus benoemde de kaap in de Odyssee in een passage over de terugreis van Troje: “Toen bereikten we Sounion, de heilige kaap voor Athene”. Kaap Sounion was eindelijk thuiskomen na een lange en gevaarlijke zeereis. En nog steeds voor menig zeevaarder op de Egeïsche Zee een belangrijk herkenningspunt.

 

De “Tempel van Poseidon” werd gebouwd rond de jaren 440-445 v. Chr. in de Gouden Eeuw van Perikles (Pericles) toen Athene rijk en machtig was. De tempel staat op een verhoogde vloer. Deze vloer heeft een lengte van 31,12 meter en een breedte van 13,47 meter. De zuilen van de tempel zijn zes meter hoog met een diameter van één meter. Het marmer voor de zuilen kwam uit de groeve van Agrileza in het nabijgelegen Laurion.  

Het hele gebied van de kaap was versterkt als fort met muren en uitkijktorens met als doel het beschermen van Athene voor aanvallen vanaf zee. Het uitzicht vanaf Kaap Sounion is indrukwekkend en halverwege de heuvel liggen nog wat restanten van een tempel gewijd aan Athena. Vondsten van de archeologische opgraving zijn te zien in het archeologisch museum in Athene.

 

 

Baai Agios Nikolaios na Kaap Sounion

Vanaf onze boot hadden wij de Tempel heel goed kunnen bewonderen, zeker ook tijdens het invaren en het uitvaren van de baai. Gedurende de dag hadden we steeds meer deining in de baai en wij besloten om naar een meer beschutte baai in de buurt te varen. Dit werd de baai bij Anavyssos, Attica . De baai had een tweetal strandjes en een kleine haven met moorings. Verderop in de baai was nog een grotere haven, maar wij vonden de eerste baai de beste plek om zonder deining de nacht door te brengen. In deze baai stond ook een mooi oud kerkje dat de kerk van Agios Nikolaos werd genoemd. En omdat het daar in het idyllische landschap naast de zee was gebouwd bleek het ook geschikt te zijn als décor voor een fotoshoot van een bruidspaar. Leuk dat wij daarvan onverwacht getuigen waren. De volgende dag zijn wij naar Poros gevaren waar we Marco en Irana van de Allegra hebben ontmoet.

Uitzicht over de baai vanaf de klokkentoren in Poros.