Vrijdag 10 juli
Vrijdag is de dag dat Max een nieuwe zeilboot gaat bestellen. Volgens hem kan het niet misgaan met de Nederlandse Staatsloterij. We hopen uiteraard met hem mee en bespreken alvast waar en wanneer we bij hem aan boord kunnen slapen. De hele bemanning is vandaag vroeg uit de veren. Rob en Hanjo staan in sportief tenue klaar om te gaan hardlopen. Peter doet nog wat laatste boodschappen voor de geplande barbecue later deze dag.
En Max en Raymond doen wat huishoudelijke taken en maken de boot vertrek klaar. Na een half uur komen de herenhardlopers moe maar voldaan terug. Knap gedaan! We varen daarna de haven uit en kunnen direct zeil zetten. Het is weer een kruisrak en na vier slagen komen we aan bij een prachtige baai. Hanjo laat zien dat hier vroeger een dorpje was welke is ingestort door een aardbeving en daarna niet meer is bewoond. Alleen het kerkje is in 2010 weer opgebouwd. Om het vervallen dorpje te kunnen bekijken moeten we een stukje zwemmen.
Dit is geen straf met 30 graden en het water is heerlijk. Raymond verzorgt de lunch en we genieten van het goede leven. Later zetten we zeil naar Meganisi om te ankeren in een Goddelijke baai. Uiteraard springen we allemaal overboord om af te koelen. Na een hapje en drankje is het tijd om te barbecueën. We hebben bij de slager souvlaki en kebabsticks gehaald die Hanjo vakkundig laat garen op de Magma BBQ. Met een Griekse salade, gegrilde pita broodjes en courgettes is de Passion omgetoverd in een Griekse Taverna. We genieten nog lang na en verdrinken in de oneindige sterrenhemel.
Zaterdag 11 juli
Slapen op een geankerde boot is altijd heerlijk. We worden uitgeslapen wakker en ontbijten. Daarna zeilen we naar het plaatsje Palairos op het Griekse vastenland. Het blijkt een leuk dorpje te zijn en we besluiten om te gaan lunchen bij een Grill taverne. Een Pita gyros maaltijd staat stevig in de maag dus we kunnen de zee weer op. Op naar het dorpje Nikiava op het eiland Lefkas. Dit is de laatste aanlegplaats voor Max en Raymond. Morgen vliegen zij weer terug naar Nederland. Eenmaal aangekomen in de haven is er een hoop drukte op het havenhoofd. Een hele groep vrijwilligers uit Athene ruimen met behulp van duikers alle gezonken afval uit de haven en sorteren het uit op de kade. Het is een hele berg en het Griekse nieuws maakt er TV opnames van. Een goede zaak want helaas zien wij tijdens onze zeilreizen regelmatig afval op zee drijven. Dit deel van de zee is in ieder geval weer opgeruimd dus we zwemmen nog maar eens een rondje. In de avond gaan we uiteten bij een restaurant waar Hanjo meerdere malen uitstekend heeft gegeten. We zijn erg benieuwd en als klap op de vuurpijl wil Max ons trakteren! Het belooft een heel smaakvolle culinaire beleving te worden. De koks van restaurant Porto Nikiana koken de sterren van de hemel. De gerechten zijn gebaseerd op de Griekse keuken maar met een eigen twist worden ze omgetoverd tot een ware smaaksensatie. Echt op Michelin ster niveau wat ons betreft. Moe en met gevulde buiken slenteren we terug naar de boot voor een laatste afzakker.
Zondag 11 juli
De vertrekdag van Max en Raymond is aangebroken. Om 10.00 uur worden ze opgepikt door een taxi en wij zwaaien ze uit.
We hebben gezamenlijk een fantastische tijd op de Passion gehad en nu zijn we nog met zijn drieën. Dat is het juiste aantal om het bovendek te gaan poetsen want terug aan boord pakt Hanjo de poetsmiddelen. Na anderhalf uur hebben we eer van ons werk, de Passion glimt ons weer tegemoet. We verlaten de haven en zeilen naar Nydri om de daar aanwezige watersport zaak te bezoeken. Na een kort stukje zeilen komen we aan in de baai en gaan voor anker. Hanjo heeft een nieuw bijboot aangeschaft dus die zetten we in elkaar en pompen we op. We hangen de buitenboord motor erachter en varen naar de Marina, jammer deze blijkt om 14.30 uur te sluiten en wij zijn 10 minuten te laat. Jammer maar helaas, een volgende keer beter. De dinghy is in ieder geval bedrijfsklaar. We gaan naar een ankerplaats bij het eiland Meganisi waar we al eerder zijn geweest en toen hebben gebarbecued. Een hele mooie plek om nog een nachtje te liggen. In de avond stappen we in de dinghy om de lokale taverna verderop in de baai te bezoeken. Qua klandizie heeft deze horecazaak het zwaar. Er zitten totaal drie bezoekers en met ons erbij komt het aantal op vijf. De baas van de taverna zit rustig in een hoekje en de kokkin en tegelijk serverster moet alles alleen doen. De baas neemt zelfs geen bestellingen op van de twee klanten die nog een consumptie willen bestellen waarop de klanten de drankjes zelf maar ophalen. Het eten is eenvoudig maar goed en de porties zijn enorm. Na het eten worden we door de niets doende baas getrakteerd op raki, om het vet weg te branden, jamas!
Maandag 12 juli
De laatste volle vakantiedag van Rob en Peter. De dag start met een frisse duik in het kristalheldere water. Daarna ontbijt en daarna varen we weg vanuit de fantastische baai bij Meganisi. De brugboot van Lefkas naar het vaste land draait om 11.00 uur en we komen strak op tijd aan. Op naar Preveza voor onze laatste stop. Het was een geweldige tijd aan boord van de Passion. Nieuwe herinneringen zijn geboren en oude zijn opgehaald. De gastvrijheid die wij op de Passion hebben ervaren is weergaloos. Hanjo en Marjon heel hartelijk bedankt! We hebben in totaal 172 mijl gezeild en het dieselzeil minimaal gebruikt. Ikzelf ben al jaren een enthousiast Griekenland bezoeker en met de Passion is er weer een nieuw stuk authentiek Griekenland ontdekt. Namens de gelegenheidsbemanning van 2020 wens ik de Passion en haar bemanning een behouden vaart in deze bijzondere tijd.
Leave A Comment